Co zrobić, żeby nie koślawić butów? Odpowiadają eksperci z Coccine Inspiruje

Niektórzy ludzie mają tendencję do koślawienia butów, co nie tylko wpływa na ich nieestetyczny wygląd, ale i może powodować dyskomfort podczas chodzenia. Aby poradzić sobie z tym problemem, trzeba działać na dwóch płaszczyznach, skupiając się na farmakologicznym lub fizjoterapeutycznym niwelowaniu problemu, a także wspieraniu stopy poprzez noszenie odpowiedniego obuwia i stosownych wkładek. 

Jak wybrać odpowiednie buty, aby uniknąć koślawienia?

Buty powinny być wygodne, w odpowiednim rozmiarze – nie mogą być ani za małe, ani za duże – wykonane z naturalnych materiałów. Powinny mieć dobrze wyprofilowany i miękki wkład, który dopasowuje się do kształtu stopy. Podeszwa powinna być elastyczna i mieć odpowiednią grubość, aby zapewnić amortyzację i stabilność. Ważne jest również, aby buty były lekkie i miały dobrze dopasowaną cholewkę. Powinny zapewniać komfort i swobodę ruchów podczas chodzenia. Jeśli masz problem z uciekającą do wewnątrz piętą, niestety musisz zrezygnować z noszenia butów na obcasie lub koturnie. Blokują one właściwą pracę mięśni w stopie, skracając ścięgno Achillesa. 

Nie zapomnij o wkładkach

Warto również zadbać o to, aby w bucie znalazła się odpowiednio profilowana do istniejącej wady stopy wkładka. Nie kupuj jej „na oko”. Najlepiej udać się do podologa, by wykonać badanie podobaroskopem lub skanerem, a następnie zrobić odcisk stopy w piance. Dobrze dobrana wkładka zapewni stopie prawidłowe ustawienie, dbając o to, by pięta znalazła się we właściwej osi. 

Koślawe pięty u dorosłych – profilaktyka

Koślawe pięty u dorosłych  nie są tylko problemem natury estetycznej, lecz rodzajem deformacji związanym najczęściej z niewydolnością ścięgien mięśniowych podudzia, w szczególności mięśnia piszczelowego.  Może ona znacząco utrudnić życie osobie borykającej się z koślawością, prowadząc do bardzo poważnych problemów z chodzeniem. W profilaktyce koślawości ważne jest jak najszybsze leczenie wykrytej patologii poprzez gimnastykę korekcyjną i w razie potrzeby indywidualną praktykę rehabilitacyjną.  Wspierająco stosuje się też leczenie farmakologiczne.